Stadscurator beschermt

Het is kwalijk dat niemand precies weet wat Amsterdam herbergt aan straatkunst, of weet wat de waarde ervan is, zegt Lene Grooten van GroenLinks. Zij pleit daarom voor een stadscurator. “Het gaat nu te vaak mis.” “Neem bijvoorbeeld de schilderingen op het slangenpand in de Spuistraat. Woningcorporatie De Key wilde het iconische paneel verwijderen en in een museum tentoonstellen, terwijl de kunstenaar de kop het liefst terugziet op een nieuwe locatie. Wie ontfermt zich over dit werk, dat als een cultureel erfgoed met historische waarde geldt?” Ook het overschilderen van een vermeend Banksy-kunstwerk door de Universiteit van Amsterdam noemt Grooten een fout die in de toekomst niet herhaald mag worden.

In de bres Volgens Grooten moet een stadscurator als een beschermsheer of -vrouwe in de bres springen voor straatkunst, en het in beeld brengen en documenteren. Daarnaast moet de curator op zoek naar nieuwe vormen van eigenaarschap van kunstwerken – bijvoorbeeld door buurtbewoners zorg te laten dragen voor onderhoud.

Grooten: “Als we niet opletten, verdwijnt belangrijk werk en dat zou zonde zijn. Als je nu door Amsterdam fietst, kan het zomaar zijn dat je het werk ziet van een kunstenaar die ook in het Stedelijk Museum hangt. Dat moeten we koesteren.”

Glasplaat
Ook de Dutch Graffiti Library maakt zich hard voor een conservator. “Niet dat we grafitti en sjabloonkunst vanaf nu met een lik lak achter een glasplaat moeten verstoppen, dan ga je voorbij aan het vergankelijke van straatkunst. Maar dat graffiti wel degelijk iets kan zeggen over het tijdsbeeld en onze waarden en normen staat buiten kijf.”

In samenwerking met ‘mensen uit het werkveld’ hoopt Grooten een conservator aan te stellen, met wat financiële ondersteuning vanuit de gemeente. “Het moet een onafhankelijke dienst worden, als een soort ombudsman.”

Gepubliceerd in Parool Amsterdam, Borren, Bien. 29 JUNI 2016